Geoprostorni kontekst kriminalne aktivnosti u kriminalistici

Abstract

Kriminalno ponašanje se manifestuje na određenoj lokaciji koja je sastavni deo šireg geoprostornog miljea, zbog čega se ne može posmatrati izolovano od okruženja u kojem nastaje i u kome proizvodi svoje posledice. Razumevanje gde i zašto se krivična dela vrše može unaprediti aktivnosti koje se preduzimaju u cilju suprotstavljanja kriminalu. To potvrđuje niz empirijskih istraživanja, koja ukazuju da izbor objekta napada od strane učinioca nije slučajan, već je često uzrokovan, između ostalog, i geoprostornim činiocima. S tim u vezi, u radu se ukazuje na značaj geoprostora u oblikovanju kriminalnog ponašanja. Međutim, u kriminalističkoj praksi još uvek ne postoji dovoljno znanja i svesti o tome kako sagledavanje geoprostornog konteksta može unaprediti kriminalističke aktivnosti koje se svakodnevno preduzimaju u cilju suprotstavljanja kriminalu. U tom smislu, njegov informativni potencijal ostaje neiskorišćen, a kriminalistički rad nedovoljno efikasan.

Because of the fact that crime is committed in certain locations in geographic space, it cannot be analyzed in isolation from the environment in which it occurs and where its consequences arouse. Understanding where and why crimes took place can improve the outcomes of the activities undertaken in order to prevent them. This is confirmed by a series of empirical studies that suggest that the choice of the crime targets is not random, but is usually influenced by some psychological and spatial characteristics. In this regard, the paper points to the importance of space in shaping criminal behavior. At the same time, there is a lack of knowledge and awareness in the police practice that better knowing spatial context of crime can improve the actions that have been taken daily to counter crime. As a result, information resources contained in the spatial criminal environment remains largely untapped, leading to the lack of the efficiency of police actions.