Methods of profiling of perpetrators of criminal offenses in criminal investigations

Abstract

The paper discusses the term, objectives and methods of criminal profiling of perpetrators of criminal offenses. Generally, profiling implies techniques that enable cognition of the profile elements on the basis of analysis of criminal offense consequence, as a result of the offender operation and his interaction with the crime execution place. The goal of profiling is narrowing the circle of suspects. Profiling itself is based on two basic logical methods - inductive and deductive. The essence of the inductive methods is to determine the common characteristics of perpetrators of certain crimes, in a certain area in a given time, ie. the establishing of medium statistical values which enable making certain conclusions about the typical perpetrator. Deductive methods are focused on determining the most important characteristics of perpetrators, whereby only known facts are used in the profiling process, without generalization and indicative assessments. Four basic models of making of perpetrators' personality profiles are dominant: criminal investigative analysis, diagnostic behavior evaluation, investigative psychology and behavioral evidence analysis. The first three of these are based on inductive conclusion, while the last one essentially reflects the deductive conclusion method, with certain admixture of inductive treatment of the available facts.

U radu se razmatraju pojam, ciljevi i metode kriminalističkog profilisanja izvršilaca krivičnih dela. Generalno, pod profilisanjem se podrazumevaju tehnike koje omogućavaju saznavanje elemenata profila na osnovu analize posledice krivičnog dela, kao rezultata delovanja prestupnika i njegove interakcije sa mestom izvršenja. Cilj profilisanja je sužavanje kruga osumnjičenih. Samo profilisanje počiva na dva osnovna logička metoda - induktivnom i deduktivnom. Suština induktivnih metoda je utvrđivanje zajedničkih osobina izvršilaca određenih krivičnih dela, na određenom prostoru i u određenom vremenu, tj. ustanovljavanje srednjih statističkih vrednosti pomoću kojih se donose određeni zaključci o tipičnom izvršiocu. Deduktivne metode usmerene su na utvrđivanje najbitnijih osobina izvršilaca, pri čemu se u procesu profilisanja koristi samo ono što je poznato, bez uopštavanja i okvirnih procena. Danas dominiraju četiri osnovna modela izrade profila ličnosti izvršilaca krivičnih dela. To su kriminalistička istražna analiza, dijagnostičko evaluiranje ponašanja, istražna psihologija i bihevioralna analiza dokaza. Od toga se prve tri zasnivaju na induktivnom zaključivanju, dok poslednja suštinski odslikava deduktivni metod zaključivanja, sa izvesnim primesama induktivnog tretiranja raspoloživih činjenica.