Two unresolved issues of the (semi)classically addressed problems in molecular biophysics are unreasonably long time necessary for the change of biopolymer conformations and long-range directedness of selective biomolecular recognition processes - implying their essential quantum origin. In this paper several possible quantum approaches to biomolecular recognition are considered: Theory of Non-Radiative Resonant Structural Transitions, Model of Quantum Decoherence, and Resonant Recognition Model. These approaches might be of fundamental importance in understanding underlying macroscopic quantum-holographic Hopfield-like control mechanisms of morphogenesis, and their backward influence on the expression of genes, with significant potential psychosomatic implications.
Dva nerazrešena pitanja semi-klasično postavljnih problema u molekularnoj biofizici jesu nerazumno dugo vreme potrebno za izmenu biomolekularnih konformacija i dugo-dometna usmerenost selektivnih procesa biomolekularnog prepoznavanja. U radu je razmotreno nekoliko mogućih kvantnih prilaza rešavanju ovih problema. Predloženi kvalitativni scenario je dovoljno opšti i čini dobru osnovu za principijelno rešenje problema biopolimernog sklupčavanja u nativnu konformaciju pri visoko selektivnim procesima protein/receptor biomolekularnog prepoznavanja, implicirajući makroskopsku kvantnu nelokalnost na biološkom ćelijskom nivou. (Bazična nelokalnost se može proširiti i na makroskopski kvantni nivo biološkog organizma na šta ukazuje makroskopska kvantna mikrotalasna rezonantna terapija akupunkturnog sistema.) Kvantna priroda ovih procesa ilustrovana je na primeru neradijativnih strukturnih prelaza, modelu kvantne dekoherencije i modelu rezonantnog prepoznavanja uz diskusiju implementirajućeg meh...anizma elektronsko-konformacione sprege u ključ-brava uklapajućim konformacionim prelazima biomolekularnog prepoznavanja protein/supstrat. Na osnovu ovih prilaza u stanju smo da reprodukujemo kako egzistenciju i stabilnost (stacionarnih) polimernih konformacija tako i kratka vremena za kvantno -mehaničke procese u konformacionim prelazima u selektivnim procesima biomolekularnog prepoznavanja. Pošto ovi procesi dovode do dinamičke modifikacije više-elektronske hiperpovrši energija-stanje ćelijskog protein/receptor ansambalskog biomolekularnog makroskopskog kvantnog sistema, to otvara mogućnost razmatranja ćelijskog biomolekularnog prepoznavanja kao Hopfildove kvantno-holografske asocijativne neuronske mreže. Ovi prilazi mogu biti od fundamentalnog značaja za razumevanje bazičnih makroskopskih kvantno-holografskih Hopfildovih kontrolnih mehanizama morfogeneze i njihovog povratnog uticaja na ekspresiju genoma.
TY - JOUR
AU - Raković, Dejan
AU - Tošić, Bratislav
AU - Jaćimovski, Stevo
AU - Šetrajčić, Jovan
PY - 2009
UR - http://jakov.kpu.edu.rs/handle/123456789/258
AB - Two unresolved issues of the (semi)classically addressed problems in molecular biophysics are unreasonably long time necessary for the change of biopolymer conformations and long-range directedness of selective biomolecular recognition processes - implying their essential quantum origin. In this paper several possible quantum approaches to biomolecular recognition are considered: Theory of Non-Radiative Resonant Structural Transitions, Model of Quantum Decoherence, and Resonant Recognition Model. These approaches might be of fundamental importance in understanding underlying macroscopic quantum-holographic Hopfield-like control mechanisms of morphogenesis, and their backward influence on the expression of genes, with significant potential psychosomatic implications.
AB - Dva nerazrešena pitanja semi-klasično postavljnih problema u molekularnoj biofizici jesu nerazumno dugo vreme potrebno za izmenu biomolekularnih konformacija i dugo-dometna usmerenost selektivnih procesa biomolekularnog prepoznavanja. U radu je razmotreno nekoliko mogućih kvantnih prilaza rešavanju ovih problema. Predloženi kvalitativni scenario je dovoljno opšti i čini dobru osnovu za principijelno rešenje problema biopolimernog sklupčavanja u nativnu konformaciju pri visoko selektivnim procesima protein/receptor biomolekularnog prepoznavanja, implicirajući makroskopsku kvantnu nelokalnost na biološkom ćelijskom nivou. (Bazična nelokalnost se može proširiti i na makroskopski kvantni nivo biološkog organizma na šta ukazuje makroskopska kvantna mikrotalasna rezonantna terapija akupunkturnog sistema.) Kvantna priroda ovih procesa ilustrovana je na primeru neradijativnih strukturnih prelaza, modelu kvantne dekoherencije i modelu rezonantnog prepoznavanja uz diskusiju implementirajućeg mehanizma elektronsko-konformacione sprege u ključ-brava uklapajućim konformacionim prelazima biomolekularnog prepoznavanja protein/supstrat. Na osnovu ovih prilaza u stanju smo da reprodukujemo kako egzistenciju i stabilnost (stacionarnih) polimernih konformacija tako i kratka vremena za kvantno -mehaničke procese u konformacionim prelazima u selektivnim procesima biomolekularnog prepoznavanja. Pošto ovi procesi dovode do dinamičke modifikacije više-elektronske hiperpovrši energija-stanje ćelijskog protein/receptor ansambalskog biomolekularnog makroskopskog kvantnog sistema, to otvara mogućnost razmatranja ćelijskog biomolekularnog prepoznavanja kao Hopfildove kvantno-holografske asocijativne neuronske mreže. Ovi prilazi mogu biti od fundamentalnog značaja za razumevanje bazičnih makroskopskih kvantno-holografskih Hopfildovih kontrolnih mehanizama morfogeneze i njihovog povratnog uticaja na ekspresiju genoma.
PB - Kriminalističko- policijska akademija, Beograd
T2 - Nauka, bezbednost, policija
T1 - Biomolecular recognition: On possible quantum approaches
T1 - Biomolekularno prepoznavanje - o mogućim kvantnim prilazima
VL - 14
IS - 1
SP - 33
EP - 46
UR - conv_227
ER -
@article{
author = "Raković, Dejan and Tošić, Bratislav and Jaćimovski, Stevo and Šetrajčić, Jovan",
year = "2009",
abstract = "Two unresolved issues of the (semi)classically addressed problems in molecular biophysics are unreasonably long time necessary for the change of biopolymer conformations and long-range directedness of selective biomolecular recognition processes - implying their essential quantum origin. In this paper several possible quantum approaches to biomolecular recognition are considered: Theory of Non-Radiative Resonant Structural Transitions, Model of Quantum Decoherence, and Resonant Recognition Model. These approaches might be of fundamental importance in understanding underlying macroscopic quantum-holographic Hopfield-like control mechanisms of morphogenesis, and their backward influence on the expression of genes, with significant potential psychosomatic implications., Dva nerazrešena pitanja semi-klasično postavljnih problema u molekularnoj biofizici jesu nerazumno dugo vreme potrebno za izmenu biomolekularnih konformacija i dugo-dometna usmerenost selektivnih procesa biomolekularnog prepoznavanja. U radu je razmotreno nekoliko mogućih kvantnih prilaza rešavanju ovih problema. Predloženi kvalitativni scenario je dovoljno opšti i čini dobru osnovu za principijelno rešenje problema biopolimernog sklupčavanja u nativnu konformaciju pri visoko selektivnim procesima protein/receptor biomolekularnog prepoznavanja, implicirajući makroskopsku kvantnu nelokalnost na biološkom ćelijskom nivou. (Bazična nelokalnost se može proširiti i na makroskopski kvantni nivo biološkog organizma na šta ukazuje makroskopska kvantna mikrotalasna rezonantna terapija akupunkturnog sistema.) Kvantna priroda ovih procesa ilustrovana je na primeru neradijativnih strukturnih prelaza, modelu kvantne dekoherencije i modelu rezonantnog prepoznavanja uz diskusiju implementirajućeg mehanizma elektronsko-konformacione sprege u ključ-brava uklapajućim konformacionim prelazima biomolekularnog prepoznavanja protein/supstrat. Na osnovu ovih prilaza u stanju smo da reprodukujemo kako egzistenciju i stabilnost (stacionarnih) polimernih konformacija tako i kratka vremena za kvantno -mehaničke procese u konformacionim prelazima u selektivnim procesima biomolekularnog prepoznavanja. Pošto ovi procesi dovode do dinamičke modifikacije više-elektronske hiperpovrši energija-stanje ćelijskog protein/receptor ansambalskog biomolekularnog makroskopskog kvantnog sistema, to otvara mogućnost razmatranja ćelijskog biomolekularnog prepoznavanja kao Hopfildove kvantno-holografske asocijativne neuronske mreže. Ovi prilazi mogu biti od fundamentalnog značaja za razumevanje bazičnih makroskopskih kvantno-holografskih Hopfildovih kontrolnih mehanizama morfogeneze i njihovog povratnog uticaja na ekspresiju genoma.",
publisher = "Kriminalističko- policijska akademija, Beograd",
journal = "Nauka, bezbednost, policija",
title = "Biomolecular recognition: On possible quantum approaches, Biomolekularno prepoznavanje - o mogućim kvantnim prilazima",
volume = "14",
number = "1",
pages = "33-46",
url = "conv_227"
}
Raković, D., Tošić, B., Jaćimovski, S.,& Šetrajčić, J.. (2009). Biomolecular recognition: On possible quantum approaches. in Nauka, bezbednost, policija
Kriminalističko- policijska akademija, Beograd., 14(1), 33-46.
conv_227
Raković D, Tošić B, Jaćimovski S, Šetrajčić J. Biomolecular recognition: On possible quantum approaches. in Nauka, bezbednost, policija. 2009;14(1):33-46.
conv_227 .
Raković, Dejan, Tošić, Bratislav, Jaćimovski, Stevo, Šetrajčić, Jovan, "Biomolecular recognition: On possible quantum approaches" in Nauka, bezbednost, policija, 14, no. 1 (2009):33-46,
conv_227 .
