The use of force and terrorism

Abstract

The author explores the main features of international public law – the use of force and the right to self-defence in the light of terrorist acts. The main point is that terrorism itself is not the international public law notion. A huge number of treaties and norms regulating terrorism in terms of international public law regulate cooperation among states in suppression and sanctions of terrorist acts. If an armed attack occurs creating a terrorist attack, a state can apply its right to self-defence only if these acts can be attributed to a state, either as acts of states de jure or de facto organs.

Članak je posvećen proučavanju mesta terorizma u sistemu međunarodnog javnog prava, s posebnim osvrtom na upotrebu sile i prava na samoodbranu. Autor konstrukciju gradi na stavu da terorizam nije institut međunarodnog javnog prava, tj. da su odnosi između subjekata međunarodnog javnog prava povodom terorizma izgrađeni isključivo radi koordinacije i kooperacije, a ne uređenja ponašanja subjekata kao aktivnih činilaca u terorističkim aktima. Ovakav polazni stav ima duboke posledice na pravo da se upotrebi sila i pravo da se proklamuje pravo na samoodbranu. Autor gradi stav da upotreba sile i samoodbrana mogu doći u obzir i u slučaju terorističkih akata, pri čemu u takvoj situaciji teroristički akti menjaju svoju fizionomiju i postaju akti države, kvalifikovani u smislu nekog drugog instituta međunarodnog javnog prava, po opštim pravilima o odgovornosti kako direktne, tako i indirektne.